Podczas gdy jedni walczą o stawkę w Adwordsie lub o ruch organiczny z wyszukiwarek, inni zarabiają setki tysięcy sprzedając na Instagramie nie mając nawet strony.
Tak naprawdę w sprzedaży w mediach społecznościowych bez strony internetowej nie ma nic nadzwyczajnego. Użytkownicy rosyjskojęzycznego Instagrama przyzwyczaili się do tego. W szczególności w takich ecommerce’owych branżach jak odzież i akcesoria, kosmetyki lub produkty dla dzieci. Zapytać o cenę w komentarzu a następnie umówić się o warunkach płatności i wysyłki w wiadomościach prywatnych to norma dla tak zwanego social commerce w Runecie.
Oto przykład jednego z ostatnich postów na ukraińskim Instagramie Answear z udziałem lokalnej influencerki. Zwróć uwagę na liczbę komentarzy z pytaniem o cenę (po ukraińsku „ціна”). Mimo, że w opisie profilu jest link do sklepu internetowego, a w treści posta wyraźnie zaznaczono, że tę torebkę można znaleźć na stronie, w komentarzach widzimy kilkadziesiąt pytań o cenę. Dla komercyjnych profili na rosyjskim i ukraińskim Instagramie to norma.
Natomiast na polskim profilu Answear nie ma pytań o cenę, a prośby o podanie linka po czterech dniach pozostają bez odpowiedzi:
Zasadnicza różnica w prowadzeniu Instagrama w Polsce i w Runecie, którą coraz częściej zauważam, dotyczy modelu interakcji z użytkownikami .
Na polskich profilach mam wrażenie, że jedynym celem prowadzenia działań social commerce’owych jest przekierowanie użytkownika na stronę, gdzie on sam musi poradzić sobie z interfejsem, samodzielnie znaleźć wszystkie warunki płatności i dostawy, a w skrajnym przypadku niech zadzwoni lub napisze na livechata.
Na rosyjskim Instagramie sprawa wygląda inaczej. Jak pisałem wyżej, klienci chętnie zapytają o cenę w komentarzu, jeśli nie jest podana w treści posta. Ze sprzedawcą dogadują się w wiadomościach prywatnych Instagrama lub w messengerach. Na przykład, na ukraińskim profilu Semilac jest napisane, że pod danym numerem telefonicznym działają Viber i WhatsApp:
W Runecie jeśli to mały sklep, którego właściciel prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, opłatę dokonuje się najczęściej z karty na kartę. W tym celu sprzedawca podaje kupującemu tylko 16-cyfrowy numer swojej karty, a tamten robi natychmiastowy przelew poprzez aplikację lub bankowość internetową. Wygląda to tak:
Dla zagranicznych sklepów ta opcja oczywiście nie pasuje. W tym przypadku pomoże Yandex.Checkout, rosyjski agregator najpopularniejszych metod płatności, który opisywałem w tym artykule.
Przy okazji, Yandex właśnie przedstawił dedykowany serwis specjalnie dla mediów społecznościowych — integracja z serwisem inst.shop, który pozwala przekształcić profil na Instagramie w sklep internetowy.
Serwis jest podobny do polskiego Lettly.com, ale jego zdecydowaną zaletą jest to, że domyślnie integruje się z Yandex.Checkout i użytkownik nie musi przechodzić na stronę sklepu i radzić sobie z twoim koszykiem i formularzem zamówienia lub, co gorsza, przechodzić przez procedurę rejestracji.
Cały proces zamówienia odbywa się na stronie serwisu inst.shop, w którym klient wybiera odpowiedni produkt, rozmiar, wprowadza adres dostawy i płaci w wygodny dla niego sposób, a sprzedawca otrzymuje pieniądze na swoje firmowe konto Yandex.Checkout.
Podsumuję podstawowe niuanse sprzedaży na rosyjskim lub ukraińskim Instagramie:
- Odpowiadaj na komentarze! Użytkownicy przyzwyczaili się pytać o cenę pod postami. Odzież to często spontaniczny zakup, więc jeśli szybko nie odpiszesz, twój klient natychmiast pójdzie do innego sprzedawcy.
- W bio twojego profilu podaj numer pod którym działa WhatsApp i Viber.
- Podpisz umowę z Yandex.Checkout aby móc akceptować opłatę bezpośrednio w wiadomościach prywatnych. Albo wysyłając link do strony transakcyjnej, albo z wykorzystaniem takich serwisów jak inst.shop.
A na zakończenie dla inspiracji podaję przykłady profili, które nie mają strony internetowej, ale poza showroomem skutecznie prowadzą sprzedaż online, aktywnie komunikując się w komentarzach i publikując opinię zadowolonych klientów w Stories:
